در واقع مجرم اصلی تنفر از همسر می‌تواند هورمون‌های بارداری باشد. البته این موضوع در هر زنی متفاوت است. اینکه شما در دوران قاعدگی چه حالاتی داشته‌اید می‌تواند مشخص کند که دوران بارداری شما چگونه خواهد بود.

بارداری دوران تغییرات است. این دوران از هفته پنجم بارداری با تغییرات ظریف در بدن وگاه بیماری‌های صبحگاهی مانند حالت تهوع شروع شده و مادر تغییراتی دیگر مثل تیرگی پوست، ترک‌های پوستی و البته یک شکم بزرگ را تجربه می‌کند.

بعضی از زنان ممکن است تنها به‌خاطر اینکه در این دوران عادت ماهیانه نشوند خوشحال باشند اما آنهایی که تجربه بارداری دارند به خوبی می‌دانند که در کنار این مزایا مشکلاتی نیز وجود دارد. یکی از این مشکلات تنفر زنان از همسرانشان است که بعضی از زنان آن را با عنوان ویار به شوهر می‌شناسند. می‌خواهید بدانید دلیل آن چیست؟

بی‌توجهی همسر در دوران بارداری

بیایید با هم روراست باشیم. بعضی از مردان واقعا نمی‌دانند که مسئولیتشان در قبال یک زن باردار چیست. مثلا عده ای از مردان نمی‌دانند وقتی همسرشان از حالت تهوع صبحگاهی رنج می‌برد این مرد خانواده است که انجام برخی کارها مثلا خرید از سوپرمارکت را انجام دهد. یا حتی آن عده‌ای هم که برای خرید به سوپرمارکت می‌روند نمی‌دانند چه چیزی بخرند و چه چیزی برای همسرشان خوب است.

این بی‌توجهی همسر در دوران بارداری چندان برای زنان خوشایند نیست. در این موارد ارتباط با همسر و یادآوری برخی وظایف پدرانه می‌تواند مشکل‌گشا باشد. چون زنان در این دوران صبر و تحمل کمتری دارند و نسبت به بی‌توجهی همسر احساس بدی پیدا می‌کنند و در نتیجه ممکن است از او متنفر شوند.

کسی که در این شرایط بحرانی می‌تواند اوضاع را رو به‌راه کند پدربزرگ آینده است. او با به اشتراک گذاشتن تجربیات خود به پدر آینده و تاکید بر وظایف همسر در دوران بارداری می‌تواند او را برای رویارویی با چالش‌های بارداری آماده کند.

دلیل بداخلاق شدن زن باردار

قبل از بارداری حواس پرتی‌ها و فراموشکاری‌های مردان ممکن است تا اندازه‌ای قابل تحمل باشد. حتی بعضی خرابکاری‌های غیرعمدی همسر نیز می‌تواند به راحتی چشم پوشی شود. در واقع اینکه می‌گویند عشق کور است کاملا درست است. مثل این می‌ماند که دو طرف یک چشم‌بند بزرگ روی چشمانشان دارند. اما در دوران بارداری این چشم‌بند از روی چشم برداشته می‌شود و زن نگاه دقیق‌تری به همسرش می‌کند؛ به همان شخصی که تا دیروز هر لحظه زندگی اش را با او خوش بوده و زمانی بهترین انتخاب او بوده است.

عصبی شدن در دوران بارداری مساله‌ای طبیعی است. درست است که همه آدم‌ها نقاط ضعفی دارند، اما چون همسر همیشه در کنار زن است این نقاط ضعف پررنگ‌تر به نظر می‌رسند و اگر تغییرات هورمونی دوران بارداری را به این موضوع اضافه کنیم دلایل قانع کننده‌ای برای بداخلاق شدن زن باردار خواهیم داشت.

هورمون‌های بارداری دلیل تنفر از همسر

در واقع مجرم اصلی تنفر از همسر می‌تواند هورمون‌های بارداری باشد. البته این موضوع در هر زنی متفاوت است. اینکه شما در دوران قاعدگی چه حالاتی داشته‌اید می‌تواند مشخص کند که دوران بارداری شما چگونه خواهد بود. عده‌ای از زنان دوران قاعدگی آرامی را چه از لحاظ جسمی و چه روحی و روانی پشت سر می‌گذرانند در حالیکه برای عده‌ای از زنان حتی یک تجربه خوب از این دوران ثبت نشده است.

البته بیشتر زنان به خوبی تشخیص می‌دهند که تنفر از همسر در این دوران کاملا غیر منطقی بوده و به هورمون‌های بارداری مربوط است. فقط مساله این است که زنان نمی‌توانند یک سری از صفات و رفتار‌های همسرشان که تا دیروز از آن چشم پوشی‌می کردند را تحمل کنند. حتی در این حالات نیز باید حس یک زن باردار را بی‌اهمیت ندانست و مسائلی که باعث تشدید این تنفر و بیزاری می‌شود را حل کرد.

ویار به بوی شوهر

کسانی که یک بار تجربه بارداری داشته‌اند به خوبی می‌دانند که در این دوران زنان حس بویایی فوق العاده حساس و قوی دارند. در واقع این مکانیسم دفاعی به صورت غریزی در زن باردار وجود دارد که با تشخیص بوی بد از خوردن غذاهایی که باعث مسمومیت نوزادش می‌شود دوری کند. کوچک‌ترین بوی بد بدن یا حتی عرق از سمت همسر باعث می‌شود که زن نسبت به آن حساسیت نشان دهد و در واقع ویار به بوی همسرش داشته باشد.

اما گاهی ممکن است حتی زنان باردار نسبت به بوی طبیعی همسر خود نیز احساس تنفر داشته باشند. عده ای از زنان باردار به خاطر این حساسیت نمی‌توانند در یک تخت کنار همسرشان بخوابند یا حتی در یک اتاق با او باشند. مخصوصا اگر همسر زن یک فرد سیگاری باشد، بیشتر باعث حساسیت زن و در نتیجه تنفر او از همسرش می‌شود. علت ویار به بوی شوهر را هم باید یک روند طبیعی دانست و با صبر و تحمل از آن رد شد.

نقش مرد در دوران بارداری

یکی از افکاری که در ذهن عده‌ای از زنان باردار وجود دارد این است که بارداری اصلا منصفانه نیست و فکر کردن روی همین مساله باعث تنفر آنها از همسرانشان می‌شود. زن فکر می‌‌کند هر دوی آنها تصمیم به بچه دار شدن گرفته‌اند اما او باید به تنهایی این 9 ماه را تحمل کند و همسرش فقط 9 ماه را در انتظار کودک می‌ماند. او به زندگی نرمال همسرش در حالیکه نمی‌تواند غذاهای مورد علاقه اش را بخورد یا به انجام فعالیت های مورد علاقه اش بپردازد حسادت می‌کند.

در این موارد نقش مرد در دوران بارداری پررنگ‌تر می‌شود. او می‌تواند بیشتر با زن باردار همراهی کند و اوقات مشترکی را برای خودشان خلق کند.

خانه داری در بارداری

خانه داری برای زن باردار دیگر مانند دوران قبل از بارداری نیست و اگر همسر در این دوران زن را تنها بگذارد باعث سردی و گاه تنفر و بیزاری همسرش خواهد شد. اگر همسران نسبت به تقسیم وظایف خانه با یکدیگر به توافق نرسند باعث آسیب جدی در رابطه‌شان خواهند شد و حتی بعد از زایمان مادر، نمی‌توانند در مورد وظایف جدید به تفاهم برسند و همچنان مشکل خواهند داشت. تربیت کودک یک کار تیمی و گروهی است.

نحوه خانه داری در دوران بارداری به این صورت است که زن و مرد باید یاد بگیرند چگونه وظایف را با یکدیگر تقسیم کنند. تنها در این صورت است که رابطه‌شان ممکن است حتی نسبت به دوران گذشته نیز بهتر شود. در مواقع بحرانی یادتان باشد که کمک گرفتن از مشاور می‌تواند کمک زیادی به حل و فصل اختلافات یا مشکلات مربوط به بارداری کند.

سردی مردان از زنان

در این دوران مردان ممکن است کمی ازهمسرشان فاصله بگیرند. چون مردان برخلاف زنان از روش متفاوت‌تری برای حل‌‌و‌فصل مشکلات استفاده می‌کنند. آنها بر خلاف زنان که همواره در مورد مسایلشان به گفت‌و‌گو می‌پردازند، از مشکل فاصله می‌گیرند.

تغییرات دوران بارداری و مشکلاتی که در نتیجه تغییرات هورمونی برای زنان به وجود می‌آید باعث می‌شود مردان کمی کلافه شوند و متاسفانه به جای حل صورت مساله، خودِ مساله را پاک کنند. در واقع دلیل سردی مردان نداشتن یک راه حل درست برای مشکل به وجود آمده است. این موضوع در ظاهر ساده باعث تنفر زنان از مردان می‌شود.

زنان باردار انتظار دارند که همسرانشان با آنها مهربان و منصافه رفتار کنند, اما مشکل اینجاست که بسیاری از مردان در برقراری ارتباط و بیان احساساتشان به زنان مشکل دارند.

منبع: ninisite.com

در روزهای آخر بارداری دردی در ناحیه شکم و کمر احساس می شود که گاهی اوقات این درد با دراز کشیدن بدتر می شود.

زایمان خانم ها با یکدیگر فرق دارد. بنابراین به طور قطع فهمیدن آن امکان پذیر نیست. اما تغییرات خاصی پیش از زایمان، در زایمان زودرس و هنگام زایمان اتفاق می افتد که می توان با استفاده از آن ها زمان زایمان را تعیین کرد.

علائم زایمان، نشانه مهم

پیش از زایمان یا در هنگام زایمان زودرس علائم زیر دیده می شود:

1- پاره شدن کیسه آب:

در اواخر بارداری باید نسبت به خارج شدن هر گونه مایع بی رنگ و گرم از ناحیه واژن هوشیار بود. این مایع می تواند ناشی از پارگی کیسه آب جنین باشد که حاوی مایع آمنیوتیک است که از جنین محافظت می کند. البته کمی مرطوب بودن لباس زیر زنان، به خصوص در هفته های آخر بارداری طبیعی است، زیرا تغییرات هورمونی باعث می شود دهانه رحم و واژن لیز شود تا زایمان طبیعی راحت تر صورت بگیرد.

معمولاً پاره شدن کیسه آب در جریان دردهای زایمانی و در اواخر مرحله ی اوّل زایمان صورت می گیرد ولی برخی موارد خیلی زودتر (حتی بدون شروع درد و انقباض) رخ می دهد. با پارگی کیسه ی آب باید فوراً به بیمارستان مراجعه نمود، چرا که هر چه فاصله ی پارگی کیسه ی آب تا زایمان بیشتر باشد، احتمال عفونت نیز بیشتر می شود . گاهی کیسه آب به صورت زودرس پاره می شود (در ۷ ماهگی یا ۶ ماهگی) که در این صورت هم مادر باید بلافاصله به بیمارستان برود.

اگر انقباضات به خودی خود پس از پاره شدن کیسه آب اتفاق نیفتد، این انقباضات باید با روش‌های پزشکی القا شود و اگر طی 24 ساعت پس از پاره شدن کیسه آب جنین، زایمان به صورت طبیعی رخ ندهد، پزشک باید توسط سزارین نوزاد را به دنیا بیاورد. همچنین باید نسبت به خطر پایین آمدن بند ناف نیز هوشیار بود. کیسه ی آب ممکن است بطور ناگهانی یا به صورت نشت کردن پاره شود. مایع آن معمولاًشفاف است و بوی نامطبوعی مانند ادرار ندارد. اگر این مایع سبز ،زرد ویا قهوه ای باشد نیزض یا پزشکتان اطلاع دهید. چون علامت آن است که جنین مکونیم (اوّلین مدفوع جنین یا نوزاد) دفع کرده است که در این صورت باید فوراً زایمان انجام شود. اگر جنین هنوز به اندازه کافی برای زایمان طبیعی پیشرفت نکرده باشد باید سزارین شود.

2- انقباضات منظم رحمی:

در روزهای آخر بارداری دردی در ناحیه شکم و کمر احساس می شود که گاهی اوقات این درد با دراز کشیدن بدتر می شود. این انقباضات در روز زایمان در ابتدا حدود 15 تا 30 ثانیه طول می کشد، سپس درد از بین می رود و دوباره هر 10 تا 20 دقیقه تکرار می شود. در ادامه، انقباض‌ ها منظم ‌تر می ‌شوند و هر ۵ دقیقه بروز می کنند و از ۴۵ ثانیه تا ۶۵ ثانیه نیز دوام دارند. هرچه دردها پیشرفت می کنند، فاصله انقباضات کمتر شده و طول هر انقباض بیشتر می شود. این الگوی درد ادامه پیدا می کند تا درد زایمان به صورت پیوسته ایجاد شود و پس از مدتی زایمان رخ دهد.

این انقباض ‌ها به شکل امواجی از بالای رحم به پایین حرکت دارد و برخی زنان این انقباض ‌ها را بسیار قوی ‌تر از انقباض‌ های دوران قاعدگی توصیف می‌ کنند. در طی این انقباضات مکرر و شدید، دهانه رحم برای وضع حمل آماده می‌شود. با گذاشتن دست برروی شکم می توان انقباضات را لمس کرد و البته احساس آنها، اگر هم دردناک نباشد، ناراحت کننده است؛ اما بین انقباض ‌ها، مادر احساس آرامش می ‌کند. هنگام انقباض ‌ها، شکم سفت می ‌شود ولی بین انقباض‌ ها، رحم شل و شکم نرم می‌ شود. این انقباض‌ ها در هر زنی با زن دیگر متفاوت است و حتی در یک خانم هم از یک بارداری تا بارداری دیگر فرق می ‌کند.

وقتی خانم باردار فکر می کند که علایم واقعی زایمانش شروع شده، باید شروع به زمان بندی انقباض ها کند. برای این کار باید زمان هر انقباض، شروع و خاتمه آن را به ذهن بسپارد. زمان بین انقباض ها شامل طول مدت انقباض ها و دقایق بین انقباض ها را هم باید به خاطر بسپارد.

البته باید دقت داشت که قبل از اینکه دردهای زایمان شروع شود، ممکن است دردهای کاذب زایمانی وجود داشته باشد. این انقباض های نامنظم رحمی کاملاً طبیعی هستند و ممکن است از ۳ماهه سوم بارداری شروع شوند که این امر بیانگر آن است که بدن آماده زایمان است. انقباض های کاذب یا براکسون هیس با سفتی شکم توصیف می شود که به صورت متناوب قطع و وصل می شود. قدرت و فاصله این انقباض ها به هم نزدیک نمی شوند، با راه رفتن بیشتر نمی شوند، طول مدت آنها افزایش نمی یابد و با گذشت زمان نیز شدیدتر نمی شوند. بر خلاف انقباض‌ های واقعی زایمان، انقباض ‌های کاذب زایمان با تغییر وضعیت قطع می ‌شوند. انقباضات رحمی در هنگام زایمان را می‌توان در بیمارستان با انجام tocography به وسیله دستگاهی به نام tocodynamometer مشاهده و اندازه گیری کرد.

3- نازک شدن ناحیه واژن :

هنگام نزدیک شدن به موعد مقرر زایمان، تغییرات در بافت هم‌بند دهانه رحم، موجب نرم شدن آن و نازک شدن ناحیه واژن می‌شود. انقباضات پیش از زایمان نیز ممکن است دهانه رحم را نازک و گشاد کرده تا بتواند به اندازه سر نوزاد باز شود و زایمان انجام گیرد. به همین جهت در ماه آخر، بررسی لگن و واژن مادر باردار توسط پزشک متخصص زنان جهت تعیین میزان نازک شدن ناحیه واژن و نزدیک شدن به زمان زایمان انجام می شود.

در اصطلاح علمی به شل شدن و کوتاه شدن دهانه رحم «افاسمان» می گویند که پزشک با معاینه دهانه رحم متوجه این تغییرها می شود. باز شدن دهانه رحم به صورت صفر تا ۱۰۰درصد بیان می شود. وقتی دهانه رحم کاملاً باز شود یعنی افاسمان ۱۰۰ درصد اتفاق افتاده و سر جنین بیرون می آید. باز شدن کامل به اندازه تقریبا ۱۰ سانتی متر به نام «دیلاتاسیون» خوانده می شود. این ۲ وضعیت به دنبال انقباض های موثر رحم اتفاق می افتد. در زایمان اول حتی در هفته 40 بارداری، باز شدن 1 سانتی‌متری دهانه رحم علامت دقیقی برای قریب الوقوع بودن زایمان نیست ولی در زایمان های بعدی احتمال دارد که پیش از زایمان دهانه رحم ‌1 تا 2 سانتی‌متر گشاد شود.

4- نشانه خونی یا ترشحات قهوه ای پر رنگ (پلاک موکوسی خونین):

خارج شدن مقدار کمی خون قهوه ای از رحم و یا ماده ای شبیه به سفیده ی تخم مرغ که گاهی آغشته به رگه های خونی می باشد، یکی از نشانه ها است . این ماده از همان اوایل حاملگی، دهانه رحم رابسته تا از عفونت رحم جلو گیری نماید. شاید یک پلاک موکوسی خونین بر اثر گشاد و نازک شدن دهانه رحم‌ دفع شود که این پلاک مقدار کمی از موکوس ضخیم شده است که کانال رحم‌ را در طول 9 ماه اخیر پوشانده است. وقتی دهانه رحم شروع به بازشدن می کند، این موکوس ها به داخل واژن ترشح می شوند که این ترشح ها به رنگ صورتی شفاف یا مخاط با لایه‌ای از خون قهوه‌ای هستند. این پلاک موکوسی خونین ممکن است به صورت یک توده یا افزایش ترشحات واژن در طی یک دوره چند روزه خارج شود. زایمان معمولا تا ۴۸ ساعت پس از خروج ترشح اتفاق می افتد.

البته این نشانه وقتی ارزش دارد که از ۲۴ ساعت قبل معاینه ی داخلی انجام نشده باشد که موجب دفع ترشحات آغشته به خون شود؛ بنابراین علت دفع این ترشحات نیز شاید نشانه قطعی شروع زایمان در چند روز آینده نباشد. البته اگر خون قرمز روشن و یا جریان خون مانند قاعدگی از رحم خارج شود، باید فوراً به بیمارستان مراجعه نمود.

5- پایین آمدن جنین:

یکی از علائمی که در اواخر دوران بارداری، مادران با آن مواجه می شوند، احساس قرار گرفتن جنین درون لگن و آماده شدن او برای بیرون آمدن از رحم مادر می باشد. نوع قرارگیری نوزاد یا پایین آمدن او داخل لگن قبل از زایمان با نام لایتنینگ خوانده می شود. زمانی که سر جنین در داخل لگن قرار می گیرد، نفس کشیدن برای مادر راحت تر می شود ولی فشار بر روی مثانه مادر بیشتر می شود که باعث احساس نیاز بیشتر به ادرار (تکرر ادرار) می شود.

6- ایجاد مشکلات گوارشی:

در ماه آخر بارداری باید هر گونه اختلال گوارشی بی دلیل را جدی گرفت؛ مثلا ابتلا به اسهال و یا استفراغ در اواخر بارداری می تواند خطرناک باشد، زیرا ممکن است در پاسخ به افزایش پروستاگلاندین و شروع فرایند زایمان باشد.

7- از علایم دیگری که در هفته های آخر بارداری رخ می دهد این است که مادر احساس انرژی زیادی در خود می کند؛

مثلاً انرژی زیادی برای انجام کارهای منزل پیدا می کند و یا به نوعی دچار اضطراب و یا بی قراری می شود. در کل برخی زنان هر نشانه‌ای را جزء روند طبیعی زایمان می‌دانند، در حالی‌که برخی دیگر هر نشانه جدیدی را بروز مشکل به حساب می‌آورند؛ برای مشخص نمودن طبیعی بودن هر کدام از علائم و یا غیر عادی بودن نشانه ها در صورت بروز، بهترین راه تماس فوری با یک متخصص می باشد.

چه زمانی باید با پزشک تماس بگیرم؟

احتمالا در خصوص درد زایمان و زمان آن با پزشک خود صحبت کرده اید. اما بهتر است هر زمانی که درد داشتید با پزشک تماس بگیرید. این یکی از وظایف پزشک است که در هنگام درد پاسخ گوی شما باشد.

پزشک با استفاده از صدای شما می تواند مشکلتان را درک کند بنابراین سعی کنید زیاد صحبت کنید. او می خواهد تعداد و فاصله انقباض های شما و علائم دیگر شما را بداند.

اگر پزشک حس کند زمان زایمان شما نزدیک است از شما می خواهد بلافاصله به بیمارستان مراجعه کنید.

پزشک از شما می خواهد آرام باشید. اگر دردی که تجربه کردید درد زایمان نباشد پزشک شما را مرخص می کند.

در صورت مشاهده موارد زیر با پزشک تماس بگیرید:

– پاره شده کیسه آب یا شک داشتن به چکه کردن مایع آمونیاک.

– حرکت کمتر جنین نسبت به قبل.

– خونریزی از واژن.

– تب، سردرد شدید، تغییر در بینایی همراه با درد شکم.

آیا امکان دارد انقباض داشته باشم اما درد ناشی از زایمان نباشد؟

بله، شما پیش از زایمان انقباضاتی را تجربه می کنید. این انقباضات به گشاد شدن دهانه رحم کمک می کند. در طول گشاد شدن، دهانه رحم از عقب به جلو حرکت می کند. همچنین نازک تر و کوچک تر نیز می شود.

در بیشتر موارد این تغییرات در هفته های آخر بارداری بدون جلب توجه اتفاق می افتد. اما گاهی نیز انقباضات و گرفتگی عضلات را تجربه می کنید. این مسئله به خاطر تغییرات اتفاق افتاده در دهانه رحم می باشد اما هنوز گشاد شدن دهانه رحم اتفاق نیفتاده است.

پزشک می تواند زمان تغییرات دهانه رحم را تعیین کنید. در هفته 40 بارداری، دهانه رحم سفت است اما در ملاقات بعدی شما با پزشک دهانه رحم شل شده است و در حال باز شدن می باشد.

اگر سر جنین رو به پایین باشد اما پشت او به پشت شما باشد زمان بیشتری برای شروع درد زایمان نیاز است. در این حالت شدت انقباضات شما کم خواهد بود ولی پشت درد شدیدی خواهید داشت.

پزشک درباره کنار آمدن با درد زایمان در منزل توصیه هایی می کند تا قوی تر عمل کنید. می توانید مقداری پاراستومال مصرف کنید یا برای کاهش درد از حمام گرم یا ماساژ استفاده کنید. اگر جنین پشت به پشت باشد قرار گرفتن شما روی دست ها و زانوها به کاهش پشت درد کمک می کند. این کار باعث می شود وزن جنین از روی ستون فقرات برداشته شود. می توانید این حرکت را نیم ساعت ادامه دهید.

در هنگام انتظار برای شروع زایمان چه کاری می توانم انجام دهم؟

هنگامی که نزدیک به زمان زایمان می شوید بزرگترها نکاتی برای زایمان راحت تر به شما می گویند. این نکات عبارتند از خوردن شیر همراه با روغن یا خوردن غذاهای گرم برای شروع درد زایمان می باشد.

اگر می خواهید از این روش ها استفاده کنید حتما اعتدال را رعایت فرمایید. خود را در شرایطی قرار ندهید که زایمان زودتر اتفاق بیفتد. اگر واقعا بی صبرانه منتطر فرزند خود هستید می توانید از روش های طبیعی برای شروع درد زایمان استفاده کنید.

سعی کنید آماده زایمان باشید:

– با همسر و خانواده خود صحبت کنید و برنامه ریزی های لازم را انجام دهید.

– از روشی مطمئن برای رسیدن به بیمارستان استفاده کنید.

– برنامه جایگزین داشته باشید. محاسبه کنید چقدر زمان می برد به بیمارستان برسید بنابراین می توانید در زمان مناسب خود را به بیمارستان برسانید.

– به ترافیک و شرایط خیابان و شرایط آب و هوایی توجه کنید.

– اگر فستیوال یا جشنی در راه است در جریان باشید تا به درستی برنامه ریزی کنید.

– سعی کنید تمام مراحل زایمان را تصور کنید تا در هنگام زایمان راحت تر باشید.

– از همسرتان بخواهید برنامه هایش را تنظیم کند و در هنگام زایمان کنار شما باشد. همچنین اگر می توانید مادر یا یکی از نزدیکان را نیز دعوت کنید همراهتان باشد.

– کیف خود را آماده کنید. لباس های خود، فرزند و همسرتان را در کیف قرار دهید.

هنگامی که تمام این کارها انجام شد آرام باشید، استراحت کنید و از روزهای پیش از زایمان لذت ببرید.

منبع:  niniban.com